=
Over Bio-tensegriteit
De Italiaanse wiskundige Borelli (1608 - 1679 - de motu animalium) zag ons lichaam als een machine met dierlijke hefbomen waarop de beginselen van de lineaire fysica konden worden toegepast. Het lichaam wordt als statisch geheel gezien, de wervelkomom is letterlijk een kolom. Van zodra we een verklaring trachten te vinden voor de precieze werking van beweging van het lichaam schiet deze traditioneel biomechanische visie echter tekort.
Kijk maar eens naar de nek van een giraf of van de brachiosaurus, een dinosaurus met een ongelooflijk lange nek. Hoe konden deze dieren hun nek zover uitsteken, stabiel houden en tegelijk niets aan beweeglijkheid inboeten? Het hefboomprincipe volgens Borelli op ons lichaam toegepast, kan duidelijk niet kloppen. Ook met de rug zien we gelijkaardige volgens het hefboomprincipe onverklaarbare zaken. Er is berekend dat de paravertebrale spieren een kracht kunnen ontwikkelen van 3000 N. Als we een gewicht van 50 kg opheffen is er echter tot 16000 N nodig. Het is duidelijk: de bestaande modellen volstaan niet om dit te verklaren. Een meer plausibele verklaring is dat onze lichamen functioneren als 'tensegriteiten'.
Title Text
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
Title Text
Tensegriteit, of spanningsintegriteit, is een architecturaal principe dat een structuur beschrijft dat bestaat uit rigide delen die door elastische delen verbonden zijn op zo’n manier dat de rigide structuren elkaar niet raken, en inkomende krachten verdeeld worden over de hele structuur via de elastische delen. Tensegriteitsstructuren zijn structuren die hun vorm stabiliseren dmv continue spanning (spanningsintegriteit) eerder dan door compressie (zoals in een stenen boog) (Bückminster Füller).
Title Text
Kenneth Snelson is de eerste om tensegriteitsstructuren te visualiseren in zijn kunstwerken. Bij deze werken worden verschillende buizen samengehouden door op spanning gebrachte draden. Deze structuren zijn verbazingwekkend zowel stevig als flexibel. Dit concept is bruikbaar in het voorstellen van het menselijk lichaam als een biotensegriteitstructuur, waarin botten zorgen voor stabiliteit, en spieren en fascia spanning verdelen over heel het lichaam. Wanneer krachten een impact hebben op het lichaam, worden deze verdeeld over het hele systeem via het spanningsnetwerk van het zachte weefsel. Dit model helpt ons te begrijpen hoe het lichaam in staat is zich aan te passen aan verandering.
Title Text
Een systeem dat werkt met spanning is veel lichter en energiezuinig. Er kan een maximum aan stabiliteit geboden worden met een minimum aan materiaal. Donald Ingber heeft gevonden dat op cellulair niveau dezelfde principes van kracht zijn. Het cytoskelet van cellen is samengesteld als een tensegraal geheel. Door druk vinden er veranderingen plaats in de structuur. (Verkeerde) compressie kan gevolgen hebben voor de functie van de cellen.
Title Text
Biotensegriteit is een vernieuwende visie op het functioneren van ons lichaam. Een lichaam laten functioneren als een goed werkend biotensegraal systeem kan niet alleen chronische klachten doen verminderen, ook het dagelijkse leven zal vlotter en energiezuiniger kunnen gebeuren. Bewegen wordt opnieuw plezant. Efficiënt, moeitelozer bewegen in een goed geordende biotensegriteitsstructuur leren we aan via de bewegingsétudes in Doorvoeld Bewegen.
Weetje
De meest geavanceerde robotica passen de theorie van biotensegriteit toe. Ze zijn het meest flexibel en energiezuinig. (zie foto)